Χρώματα φθοράς
Το θέρος σπαρταρά
Στους πλούσιους ψιθύρους
Ήχοι του ανέμου αρώματα.
Απέτυχε αλώβητος να ταξιδέψει
Έμεινε ένα κρίνο αλμυρό
Στης θύμησης το πέλαγος.
Του αποχωρισμού οι αποχρώσεις
Φθινοπωρινός παράδεισος
Φλοίσβος εξαγνισμού.
Λέξεις μαστίγωσες
Το επώδυνο φραγγέλιο του λόγου σου
Αγκιστρώθηκε στης καρδιάς τη χαρακιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου