"Μάτια υψωμένα"

Άνθος πασχαλιάς η ζωή,

η άνοιξη άστατα ξετυλίγεται

κι είναι οι σταυροί όλοι

και ίδιοι και διαφορετικοί -

δεν είναι πέτρινη η καρδιά,

μήτε η ελπίδα φτερουγίζει ακάματα -

φως που πέφτει στα χείλη

και παρασύρεται από ομίχλες

ούτε δεξιά, ούτε αριστερά

σταματάει ο ορίζοντας,

ο πόνος τρυπώνει ύπουλα

σε αφετηρία, σε τερματισμό

ή σε όλη τη διαδρομή

κουρασμένοι και διψασμένοι

για δύναμη και κουράγιο ικετεύουμε -

ενίοτε αισιοδοξούμε.

.

 

"Έρως"

Αναζητώ θησαυρούς

της άνοιξης

παντού

ακόμη και στη ματιά σου

επειδή ζεσταίνει σαν ήλιος

πάντα

κατέχω τις ευχές που αλλάζουν

τις μέρες

και προσφέρουν θέρη

στα φιλιά του χειμώνα

σαν τραγούδι στα χείλη μου

εναλλάσσονται οι εποχές -

αγνοώ μοίρες και συντεταγμένες

η μόνη σταθερότητα που εκπέμπω

είναι η άγρια φωτιά της καρδιάς.

 "Προσευχή ψελίζουμε"

Πόσες λέξεις ξοδέψαμε,

πόσες ευχές δεν πιστέψαμε,

μέρες που ζήσαμε

χωρίς ανάσα

για να παραμένουμε

ανάμεσα σε όνειρα κι απαντοχή

λαβωμένοι κι όμορφοι -

τριαντάφυλλα σε άνεμο βέβηλο.

.

 

                        "Πέσε βροχή"

Μούσα της δροσιάς,

σε λεπτές ρότες την βαρύτητα ακολούθα,

παραπλάνησε τα δακρυσμένα πρόσωπα,

τα αειθαλή όνειρα γυάλισε -

ζωντάνεψε την ικμάδα

της φυλλοβόλας ζωής μας.

"Κονταυγή"

Φλογισμένη φέτα από νεογέννητο ηλίο

να προσφέρεις

χαμόγελο

για να ζεσταθεί η σκέψη,

να γεμίσουν οι καρδιές

καλοσύνη,

μήπως αλλάξει ρότα το αβίωτο.

📷 Λ.Β. "By the Tower Bridge, London", 09/12/23