"Υπέρβαση"

Είσαι το φεγγάρι επάνω στον βασιλικό

στο περβάζι μου

και τα άστρα στο γυαλί 

του παράθυρου -

είσαι το άρωμα του γιασεμιού 

τις νύχτες του Ιούνη

και το κελάηδημα του κορυδαλλού

το ξημέρωμα -

είσαι ο ήχος στην ακίδα του καρδιογράφου

και τα πλήκτρα πάνω στην μελανοταινία 

μιας παλιάς γραφομηχανής.

Και είμαι το βιβλίο, το τετράδιο

τα σκόρπια φύλλα του γραφείου

είμαι η πένα και το μολύβι 

πάνω σε γράμματα

κεφάλαια και μικρά -

κι, επίσης, είμαι οι σελιδοδείκτες

οι πολύχρωμοι

και οι σελιδοδείκτες του χρόνου

και η δαντέλα που σκεπάζει

το νεροπότηρό σου είμαι -

και η γεύση των φρούτων των ώριμων.

Αλλά, μαζί είμαστε 

ο παφλασμός του αλμυρού νερού

σε απάνεμο όρμο

και το ψιθύρισμα της αύρας

στις πευκοβελόνες του Ιούλη

και οι αεικίνητες πεταλούδες

στο χρώμα του ουρανού

και οι δροσερές κρίνες στα άλση.

Και οι δυο μας βαδίζουμε στις πόλεις

σε πεζοδρόμια στενά

και σε πλατείες πολυσύχναστες.

Ωστόσο, πορευόμαστε ντυμένοι όνειρα

ενώ, διαβιούμε 

τυλιγμένοι στην αχλή του κάματου

του επιούσιου

και δεν έχουμε παρά μόνο

την πολυδημιουργική σκέψη μας

για να γλιτώσουμε τον κόσμο.