Η Aύρα της Αγάπης

Πλημμύρισες τα πάντα, όπως ο αέρας

μαζί σου όλα αιωρούνται

η απρόβλεπτη στιγμή ενός φιλιού

η τρυφερή στιγμή του αποχωρισμού.

Όλα τα δρόσισες

μοναχικά δειλινά, άγρυπνα βράδια

έγινες οξυγόνο

όπως ο μπάτης, πλημμύρισες τα πάντα.

Επιτρέψτε μου να νιώσω
την ανάσα του τοπίου
στους ήχους της πόλης.
Ένα άγγιγμα κατανόησης
συντροφεύει τις πορείες
που ακολουθούν οι σκιές του ήλιου
από την αυγή ως το αχνοφέγγισμα 
του φεγγαρόφωτου στα φύλλα.
Επιτρέψτε μου
μια μικρή καθημερινή φωνή
στη σιωπή της αγάπης.

Άγρια Τρυφερότητα

Θα φυλάξω την δύναμή μου
στο πιο τρυφερό άνθος,
σε ένα αγριολούλουδο ορεινό.
Ταπεινά κοιτά το γρασίδι
καθώς περιφρουρεί την ομορφιά του,
γενναία τολμά να ανθίζει
σε υψόμετρα άβατα.
Αξιοθαύμαστη παπαρούνα
χρωματισμένη στον ουρανό
στολισμένη θάρρος
αντιπαλεύει παγωμένους βοριάδες
με εύθραυστη διαφάνεια
την υπόσχεση ελπίδας.