Μόνη Αλήθεια
Την παρουσία σου 
οι λέξεις ζωντανεύουν
ήχοι μνήμης σε στίχους 
γλιστρούν
στον παράδεισο της δημιουργίας 
φυτρώνει 
η αθανασία του έρωτα

Δημιουργία

Θέλω να μιλήσω για τον ήλιο μου
καθώς ζωντανεύει την ανάσα
το άρωμα της φλόγας
το χρώμα του χαδιού - 
Να μιλήσω για την αγάπη
καθώς γράφει όνειρα
οι λέξεις δημιουργούν 
ποιήματα ζωής.
Να περιγράψω την άνοιξη
καθώς αποθέτει ελπίδες
στα μάτια του χαμόγελου
στην αντήχηση του γέλιου.
Να τραγουδήσω μια ιστορία
μικρή και πολύχρωμη
καθώς ζωντανεύει
στο μονοπάτι των ανθών.
Θέλω να νιώσω τον χρόνο
καθώς περιγελά το χώρο
στην αέναη διαδρομή
του φωτός.

Προσωπείο

Σε περιπάτους

συζητήσεις

και καφέδες

νομίζεις ότι

το χαμένο χρόνο

κερδίζεις

Αντίκρυ κάθεστε

μόνος σου αντιλαμβάνεσαι -

Διάσταση απόψεων

αγεφύρωτο ποτάμι

η πραγματικότητα σου

Φοράς το προσωπείο

της σύγκλισης -

αποστομώνεις τυπικά

τους περίεργους

Μα δεν ξεγελάς το ποίημα

Κάθε απούσα φράση

θυμίζει

το όνειρο

που απέρριψες

όταν αναλώθηκες 

σε διαπραγματεύσεις

μοναξιάς.

"Χαμόγελο αγάπης"

Αν ακουμπήσω ένα χαμόγελο

στην ψυχή σου

ίσως ανακαλύψω ένα φως

αληθινό -

τότε οι κερασιές της άνοιξης

ικέτιδες

θα διαχέουν με τα λευκά τους άνθη

την αγάπη