Μια ουτοπική ιστορία

Δεν είχε δαδιά για φωτιά

Μόνο φλογερή επιθυμία

Δεν είχε ταπεινότητα

Μόνο μεγάλη αλαζονεία

Δεν είχε καλοσύνη

Μόνο φοβερή αναλγησία

Είχε όμως παράστημα

Με βλέμμα αθώου θύματος

Και έγινε θέμα μυθιστορήματoς

Για αγάπη και μίσος

Για πόλεμο και ειρήνη.

Γιορτή

Αχνά ακούγονται οι καμπάνες

οι ταμειακές μηχανές θορυβούν

φωτίζουν οι γυάλινες μπάλες

αργοσβήνουν τα κεριά

τα είδωλά μας στις βιτρίνες κινούνται

οι αγιογραφίες σιωπούν.

Χαμόγελα κρύβουν τη θλίψη

ευχές αιωρούνται στον αέρα

τα Χριστούγεννα είναι μπροστά

ένα μικρό πολύχρωμο λουλούδι

λάμπει στα μάτια μας.

Κράτησε μου το χέρι

αυτή η γιορτή χάνεται-

Ποιο νέο όνειρο

σιωπηλά θα γεννηθεί;

«Σήμερα ένας άγγελος»

Μια σκιά περπατά δίπλα σου

δύο φαντάσματα βαδίζουν

σε τεμνόμενους κύκλους.

Οι κοχλίες του εγωισμού σας

είχαν θύμα έναν άγγελο-

κάηκε από λάμψεις αγάπης

φώτισε το δρόμο-

για να βαδίζει πάλι δίπλα σου

η σκιά σου.

Μια απλή προσδοκία
Μαργαριτάρια και περίτεχνα στολίδια
δεν θαμπώνουν την ομορφιά
που πηγάζει από βλέμμα τρυφερό
όταν η σιωπή τα χείλη στολίζει.
Λέξεις και περίπλοκα λόγια 
δεν λαθεύουν την απλότητα
που ανθίζει από αγάπη ειλικρινή
όταν η ελπίδα την καρδιά σείει.
Το μέλλον προσδοκά
ένα δίπτυχο ηλιοτρόπιο.

«Νυχτερινές εντυπώσεις»

Τη νύχτα

σιωπή δεν υπάρχει-

αχνά η κούραση της μέρας

μεταβάλλεται,

ο ουρανός ηχεί

γέλιο των άστρων

ανάσα της σελήνης

νανούρισμα καρδιάς.

Τη νύχτα

όλα θορυβούν-

ο νους προετοιμάζει

τους μύθους που ζωντανεύουν

το πρωί.